Week 18/02/08 – 24/02/08

Op school loopt het tweede semester stilaan op zijn einde. In de week van 3 tot 7 maart zijn het examens. Daarna volgt een week voor het verbeterwerk en het berekenen van al de punten. Sommige leerkrachten hebben zoveel leerlingen dat een week tijd werkelijk nodig is. Dit betekent natuurlijk dat er een week minder les kan gegeven worden. Vervolgens kunnen we ons dan opmaken voor de paasvakantie. In navolging van het artikel van vorige week wil ik nog vermelden dat mijn school, het CFP, zelf ook over drie slaapzalen beschikt waar zo’n 44 leerlingen verblijven. Met het oog op hun studieresultaten beoordeel ik de omstandigheden waarin deze leerlingen leven als vrij gunstig. Ze kunnen vrij het water gebruiken van de pomp van de school en ’s avonds hebben ze toegang tot een aantal klaslokalen waar er elektriciteit en licht is om te studeren (als er geen stroomonderbreking is ). Hoewel ik vaak een aantal leerlingen met potten en pannen in de weer zie, gaat het merendeel van hen eten in een restaurant. Aan het verblijf in de slaapzalen van het CFP hangt een prijskaartje van 20 000 CFA (= 30 €) per jaar.

De internen van het CFP voor hun slaapzalen


De waterpomp van het CFP


In een slaapzaal van het CFP

Ook deze week gaat Innocent rustig door met het fabriceren van de kasten voor de lagere school van Biron-Bobo. Jullie zullen het mij vergeven als ik hiervan te veel foto’s op de blog zet, maar ik vind het gewoon formidabel hoe hij metaal weet om te vormen tot een proper afgewerkt gebruiksvoorwerp. En dat zonder al de moderne werktuigen die wij (in België) ter onzer beschikking hebben. Meermaals heeft Innocent zijn creativiteit aangesproken om zijn eigen werktuigen te maken. Het vergt werkelijk heel wat jaren ervaring om al de eigenschappen van metaal te kennen en exact te weten hoe het zal reageren onder welke omstandigheden.

Een deur staat klaar om gelast te worden.


Innocent doet zijn job.


Innocent met een zelfgefabriceerd metaalschaar

Vrijdagnamiddag heb ik mijn afspraak met het cultureel gezelschap van Goni. De vergadering gaat zoals gewoonlijk door op het erf van de délégué. Ondertussen liggen de data voor de vorming vast. De vorming in verband met dans en theater zal plaatsvinden van 10 tot en met 14 maart in het vormingscentrum Badenya te Nouna. Aan abbé Pierre die de vorming ‘radio en theater’ (zie een vorig artikel) georganiseerd heeft, heb ik gevraagd om voor mij een animator te regelen die het Djoela beheerst, d.i. de taal van de inwoners van Goni. Het lijkt mij het beste als de animator zich rechtstreeks tot de mensen in hun eigen taal kan wenden zonder dat er een vertaler aan de pas moet komen. Abbé Pierre heeft mij gesproken van een cultureel netwerk in Bobo-Dioulasso waar dergelijke animatoren kunnen ingehuurd worden.

De twee balafons voor het cultureel gezelschap van Goni

In ieder geval zou het fijn zijn als de vorming de week van de 10e maart zou kunnen doorgaan. Immers, op zaterdag 15 maart wordt het feest van St. Joseph gevierd en aan de vooravond hiervan, op vrijdagavond (14 maart), zullen een aantal optredens op het podium naast de kathedraal plaatsvinden. Ik heb aan abbé Paul die de avond organiseert, gevraagd om ook 15 minuten (de tijdslimiet per optreden) voor de groep van Goni te reserveren. Dan kunnen we tijdens de vorming al meteen een concreet optreden voorbereiden, wat hopelijk ook de motivatie van de deelnemers zal verhogen.

De kalebassen onder de houten staven dienen als klankkast.

Wanneer ik tijdens onze vergadering op vrijdagnamiddag het feest met het bijhorend optreden aan de verantwoordelijken van de verschillende culturele groepen voorstel, reageren ze allen enthousiast. Aangezien het om een katholiek feest gaat en er bij het cultureel gezelschap van Goni ook een heleboel moslims zitten, stel ik de vraag of zij hiermee geen problemen hebben. Ze antwoorden echter dat dit helemaal geen kwaad kan. En inderdaad, sinds het begin van mijn verblijf in Burkina Faso, een land waar het christendom en de islam als prominente godsdiensten aanwezig zijn, heb ik eigenlijk nog niets gemerkt van onderlinge spanningen. De aanhangers van beide religies leven voor zover ik het kan beoordelen, met elkaar in harmonie samen. De feestdagen van beide godsdiensten worden door de overheid erkend met als gevolg dubbel zoveel feestdagen als bij ons…

Voorstelling van de kostuums op de tonen van de balafon

Vervolgens kunnen we overgaan tot de aankoop van de twee balafons. De grillots hebben de balafons meegebracht en beginnen erop te spelen alsof hun leven ervan afhangt. Tijdens hun spel worden meteen ook al twee ‘kostuums’ voorgesteld. Hoewel men mij voor deze vergadering ook had beloofd een aantal dansen en sketches voor te stellen, heeft een overlijden in het dorp de afgelopen week roet in het eten gegooid, waardoor de voorbereiding niet heeft kunnen plaatsvinden. Dat zal dan iets voor de volgende vergadering worden. Desalniettemin zetten een aantal aanwezige jongeren op het ritme en de tonen van de balafons hun beste beentje voor…

De voorstelling lokt heel wat kijklustigen.


Kinderen van Goni


Jongeren van Goni zetten op de tonen en het ritme van de balafons hun beste beentje voor.