Zaterdag 14/03/09: op schooluitstap in de brousse

Het tweede trimester loopt op zijn einde en dat betekent dat de zand- en stofvlagen plaatsmaken voor een intense en nietsontziende hitte (Hoe ging dat spreekwoord ook al weer met de cholera en de pest?). Ik weet nog altijd niet welk van de twee ‘seizoenen’ ik nu eigenlijk verkies. Wat ik wel weet, is dat temperaturen die vlotjes boven de 40°C uitstijgen, een ware aanslag vormen op je concentratievermogen. Het lesgeven is niet zo een probleem (want op automatische piloot), maar creatief bezig zijn (vb. het schrijven van een tekst in het Frans) kost dubbel zo veel moeite. Ik kan dus niet zo snel werken als ik zou willen, en tot mijn grote frustratie moet ik mij daarbij neerleggen. Net als het stof en het zand kruipt de hitte in al je poriën, wat je lichaam verplicht om een versnelling lager te schakelen. En er valt niet aan te ontsnappen, want er is geen airco in de buurt. Het is echter al wel twee maanden geleden, dat ik nog ziek ben geweest, dus dat is wel een goed teken!

In afwachting van het verslag van de AIDS-voorlichtingscampagne toon ik jullie een aantal foto’s van de uitstap die we op zaterdag 14 maart 2009 met het CFP gemaakt hebben. Veel educatieve uitstapmogelijkheden zijn er in Nouna niet, dus trekken we er maar gewoon een dagje op uit. Een hele dag lang worden lessen en boeken vergeten, geen stress, gewoon ontspanning na de examens van het tweede trimester. ’s Morgensvroeg trekken we in één lange stoet van leerlingen een aantal kilometer de brousse in. Op een rustig plekje (!? Probeer in de brousse maar eens een plekje te vinden dat niet rustig is) zetten we ons neer en de leerlingen beginnen in kleine groepjes de voorbereidingen te treffen voor de maaltijd die ze zelf gaan klaarmaken. Wat de taakverdeling tussen mannen en vrouwen betreft, bevinden we ons hier nog in de middeleeuwen. De jongens gaan hout zoeken voor het vuur en de meisjes beginnen met de groenten te wassen en te snijden.

Ondertussen wordt er in afwachting van het eten, al druk thee gezet. Thee wordt hier straf en redelijk zoet in kleine glaasjes gedronken en het zetten ervan verloopt volgens een specifieke procedure. Steevast wordt een rond theekannetje gebruikt dat op gloeiende houtskool wordt geplaatst. Terwijl mijn collega-leerkrachten samen in de schaduw van een boom gaan zitten, kan ik het niet laten om mij bij een groepje van mijn leerlingen aan te sluiten om het vuurtje voor de thee aan te steken. Ik bedenk dat ik in al mijn enthousiasme niet mag vergeten dat ik nog altijd leerkracht blijf. Ik mag dus niet uit mijn rol vallen! Op voorhand was ik niet zo enthousiast over deze uitstap, omdat het eerder iets weg had van een dag rondhangen en niets doen, maar eigenlijk is het best wel interessant om de leerlingen aan wie je les geeft, op een andere manier bezig te zien. Een gebrek aan talent in de klas kan best door andere talenten gecompenseerd worden. Spijtig genoeg kan ik niet voor het eten blijven, want in de namiddag vindt in Bankoumani het laatste optreden plaats in het kader van de AIDS-voorlichtingscampagne.

Ismaïl bij het zetten van de thee


De jongens van het eerste jaar electronica op hun mat


Er wordt zware munitie aangesleept.


Etienne de studiemeester proeft de thee.


De meisjes van het eerste jaar elektronica aan het werk


De meisjes van het tweede jaar elektronica aan het werk...


...en de jongens van het tweede jaar elektronica aan het werk...


De jongens van het tweede jaar elektronica op de klasfoto