Ondertussen heeft Innocent de zes metalen kasten voor de lagere school van Biron-Bobo afgewerkt. In een laatste fase zijn er schabben in de kasten gelegd en hebben de zes ook een likje verf gekregen. Nu is het aan de dorpsbewoners van Biron om de kasten met ezel en kar in Nouna te komen halen en naar hun school te transporteren. De directeur is alvast een tevreden mens.
De zes afgewerkte metalen kasten voor de lagere school van Biron-Bobo
Donald en Innocent voor een geopende kast
Zaterdag ben ik aanwezig in het dorp Swankui voor de inzegening van de kerk die Afrant er heeft laten bouwen. Het is bisschop Sama zelf van het bisdom Nouna die de inzegening voor zijn rekening zal nemen. Swankui maakt deel uit van de parochie Bomborokui, maar ligt in vogelvlucht, dwz als je de paden door de brousse neemt, op slechts 22 km ten Noordwesten van Nouna. De mis is gepland voor 09u00. Samen met een leerling van mijn klas, Michael, een leerling met wie ik in december reeds een bezoek aan Swankui heb gebracht en wiens familie in dit dorp woont, vertrek ik rond 08u00 met de brommer richting Swankui.
De kerk te Swankui
De misviering begint met een lange stoet die vanuit het dorp richting de kerk trekt. Voorop loopt het koor die met gezang en getrommel de stoet al van ver aankondigt. Het koor is uitgedost in een uniform speciaal ontworpen voor deze feestelijke gelegenheid, nl. een gele T-shirt en ook een rok of broek in een stof met hetzelfde motief. Achteraan in de stoet lopen de kerkelijke ‘hoogwaardigheidsbekleders’ met eerst de catechisten, vervolgens de aanwezige priesters en tenslotte bisschop Sama.
De stoet is in aantocht.
De stoet komt aan bij de kerk.
De stoet houdt halt voor de hoofdingang van de kerk.
Bij de hoofdingang aangekomen, spreekt de bisschop de christelijke gemeenschap toe. Vervolgens vindt al meteen het ritueel van de inzegening plaats. De bisschop maakt, begeleid door een catechist, een toer rond het gebouw van de kerk, terwijl hij de muren met wijwater besprenkelt. Terug bij de hoofdingang wordt ook de verzamelde ‘massa’ gezegend. Eenmaal het ritueel van de inzegening afgerond, wordt de mis in de kerk verder gezet.
Bisschop Sama spreekt de christelijke gemeenschap toe.
Het koor zingt uit volle borst.
De kerk wordt ingezegend.
Op het einde van de mis worden een aantal mensen uitgebreid bedankt en ik mag in naam van Afrant een schaap en een kleed ontvangen. Ik maak van de gelegenheid gebruik om de kerkgangers in het Djoela toe te spreken. Ziehier mijn uiteenzetting: Ne togo Jonas (= ik heet Jonas). Ne be baara ke Nouna CFP la (= ik werk op het CFP in Nouna). Ne nana Swankui bi ka église ye (= ik ben vandaag naar Swankui gekomen om de kerk te zien). Ne dusu ka di ka to aw cema (= ik ben tevreden om bij jullie te zijn), waarna het applaus losbarst! Eigenlijk is de lokale taal niet het Djoela, maar wel het Bwamu, aangezien we hier in Bwaba-gebied zijn, maar de meeste mensen verstaan ook het Djoela.
Het altaar van de kerk te Swankui
De christelijke gemeenschap van Swankui
De twee fraaie balafons van het koor van Swankui.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten