Jonas in Nouna: Week 14/04/08

En toen schiep God de hitte! Na een aarzelende start in het begin van de maand maart is de grote hitte nu wel degelijk gearriveerd. Ik moet zeggen dat temperaturen boven de 40°C toch lichtjes ongemakkelijk aanvoelen. Het is niet zozeer de warmte zelf, maar het gezweet en de plakkerigheid die ermee gepaard gaan. ’s Morgens wakker worden en vaststellen dat je kopkussen helemaal nat is, is minder fijn. Eenmaal het zweet opgedroogd, blijft er dan een lekkere zoutlaag op je voorhoofd achter. Hoewel er nu enkel warm tot heet water uit de kraan komt, kan een douche nog altijd wonderen doen. Tot overmaat van ramp neemt echter met de hitte ook het aantal stroom- en wateronderbrekingen toe. Dat betekent geen elektriciteit om de ventilator te laten draaien en geen water voor de verkwikkende douche. Het enige voordeel van de warmte is dat de was bijzonder snel droog is.

Lesgeven bij 42°C in de schaduw is niet vanzelfsprekend, maar ook weer niet onmogelijk. Ik heb de indruk dat de hitte mijn leerlingen alleen maar rumoeriger maakt, het bevordert de aandacht in ieder geval niet. Tijdens de laatste twee weken heb ik echter een veel treurigere vaststelling gedaan. Minstens tien van mijn leerlingen komen niet meer naar de lessen. Reden: ze hebben de laatste schijf van hun schoolgeld niet kunnen betalen. Als je weet dat het hier gaat om een bedrag van 75 000 CFA ofwel 112 €, dan sla je driedubbel achterover. Het bedrag is eenvoudig te groot, de ouders kunnen het niet betalen. Je vraagt je af hoe het mogelijk is.

Locatie voor het lasatelier voor aanvang van de werken

Toch is er ook nog goed nieuws. Sinds twee weken zijn we van start gegaan met de bouw van het atelier voor het lasproject. Het lasproject houdt twee zaken in: enerzijds de bouw en de uitrusting van een nieuw lasatelier, anderzijds de opleiding van kansarme jongeren tot lasser. Zo willen Innocent en ik vanaf oktober tenminste vier jongeren die geen kans hebben gehad om naar school te gaan, intensief begeleiden en hen de stiel van lasser aanleren. Innocent die reeds twintig jaar ervaring heeft in het vak, zal het praktische gedeelte voor zijn rekening nemen, wat meteen ook het zwaartepunt van de opleiding uitmaakt. Ikzelf zal de jongeren op theoretisch vlak ondersteunen met eenvoudige wiskunde en technisch tekenen.

Locatie voor het lasatelier voor aanvang van de werken

Locatie voor het lasatelier voor aanvang van de werken

Heel dit project heb ik in een dossier samengevat en ter financiering voorgelegd aan de vzw Afrant. Wat het atelier betreft, heb ik aan Salif Toé, een collega-leerkracht van me op het CFP, gevraagd om een bestek op te maken en een plan uit te tekenen. De vzw Afrant heeft het dossier ondertussen goedgekeurd en het geld voor de bouw van het atelier overgemaakt. Voor de bouw is een termijn van twee maanden voorzien, zodat het atelier reeds klaar zal zijn nog voor ik einde juni terug naar België keer. Nu rest ons nog om geld in te zamelen voor de aankoop van een aantal machines en didactisch materiaal. In ieder geval willen we bij mijn terugkomst in september ineens met het lasproject van start gaan.

Het lasatelier wordt gebouwd op twee percelen in het centrum van Nouna. Een eerste groot karwei was om de boom die op de scheidingslijn van de twee percelen staat, te verwijderen. Vervolgens is Salif met een aantal leerlingen van het CFP uit de richting bouwkunde gekomen om het plan van het atelier op het terrein uit te zetten. Eenmaal deze taak volbracht, heeft François, de eigenlijke aannemer, zijn arbeiders aan het werk gezet om de fundamenten uit te graven. Ondertussen zijn ook al natuurstenen voor de muren, stenen voor de fundamenten en grind op de werf aangebracht. Voorlopig verloopt alles heel vlot en zijn er nog geen onvoorziene problemen opgedoken.