Nochtans staat er dit jaar weer heel wat op het programma. Zo heb ik de taak op mij genomen om voor de vader van een Duitse vriendin, Carolin Puhl, het peterschap van drie leerlingen uit het dorp Bisso concreet in de praktijk te brengen. Deze leerlingen hebben vorig jaar op de lagere school van Bisso hun diploma van lager onderwijs behaald en gaan dit jaar naar de ‘grote’ school. De Duitser Thomas Puhl wil vier jaar lang de middelbare studies van deze jongeren betalen (in principe tot ze het diploma van de eerste cyclus van middelbaar onderwijs hebben behaald) en ik ben diegene die op het terrein de centen zal beheren. Verder volg ik de AIDS-projecten op die zijn dochter Carolin eind vorig jaar in Nouna op poten heeft gezet en waarvoor onlangs al geld is gearriveerd. Deze middelen zullen gebruikt worden om mensen met het HIV-virus die in het ziekenhuis van Nouna een behandeling volgen, te voorzien van 1) voeding, 2) kleding en 3) geneesmiddelen. Deze projecten worden uitgevoerd door Benkadi en Kanu ,twee lokale verenigingen die zich in de strijd tegen AIDS hebben geworpen.
Een voedselpakket van Benkadi bevat o.a. rijst, maïs, gierst, olie, suiker en zout.
Het hoofdproject van dit schooljaar is natuurlijk de informaticaklas voor het middelbaar onderwijs die we begin januari 2010 van start willen laten gaan. De doelstelling op lange termijn is om leerkrachten en leerlingen van het middelbaar onderwijs uit Nouna op een systematische manier met het gebruik van een computer te laten kennismaken. De computers voor dit project die ik via de vzw Close the Gap (zie www.close-the-gap.be) heb verkregen, zijn onderweg naar Nouna en ondertussen zijn we bezig de zaal in orde te brengen in afwachting dat de computers arriveren. Daarnaast heb ik dit jaar ook een heel persoonlijk project. Ik wil namelijk de techniek van voetreflexologie onder de knie krijgen en ben daarom gestart met Afrikaanse voeten te masseren. In het begin is het een beetje wennen, maar mijn handen worden snel sterker en voorlopig vind ik voldoende voeten om mijn handen te trainen. Tenslotte geef ik nog altijd 8 uur wiskunde per week op mijn technische school, het Centre de Formation Professionnelle te Nouna.
Over al deze mooie zaken zullen jullie in de loop van de komende maanden meer vernemen.
In dit eerste bericht echter wil ik verslag uitbrengen over de verdeling van het schoolmateriaal dat mij is toegezonden door een enthousiaste supporter uit Westmalle. Samson Lal heeft mij twee paletten met papierwaren toegestuurd en al dit materiaal is goed in Ouagadougou, de hoofdstad van Burkina Faso, aangekomen. Daar heeft een vriend van me, Georges Kouda, het schoolmateriaal opgehaald en het thuis bij hem opgeslagen. Georges is de verantwoordelijke van een foyer ‘Terre des Enfants’ in Nouna waarover jullie in vorige berichten al het een en het ander konden lezen. Zo heeft de vzw Afrant al de middelen gegeven om een grote polyvalente zaal van de foyer af te werken. In deze foyer verblijven een 50-tal leerlingen die naar het secundair onderwijs gaan. Georges heeft reeds de helft van het materiaal in zijn 4x4-terreinwagen (gratis) mee naar Nouna gebracht. De rest staat nog in Ouagadougou, maar elke keer dat hij naar Nouna komt, brengt hij een deel mee. We doen dit op deze manier, omdat ik geen geld heb om het transport te betalen en het schoolmateriaal ook niet op een dergelijke manier verpakt is om het met een vrachtwagen naar Nouna te vervoeren. Jullie kunnen echter op jullie twee oren slapen, al het materiaal zal in de loop van het schooljaar in Nouna arriveren!
De eerste helft van het schoolmateriaal in Nouna
Van het materiaal dat al in Nouna is aangekomen, heb ik het grootste deel aan drie middelbare scholen verdeeld: 1) het Collège Communal de Nouna; 2) het Collège d’Enseignement Général de Bourasso en 3) het Centre de Formation Professionnelle (CFP) de Nouna. Zoals gezegd, het CFP is de technische school waar ik zelf wiskunde geef. Ik verkies het schoolmateriaal te geven aan scholen van het middelbaar onderwijs in plaats van het lager onderwijs, omdat alle leerlingen van het lager onderwijs door een bepaald hulpprogramma via de regering van schriften en uitrusting voorzien worden. Bovendien heb ik aan een aantal individuele leerlingen waarvan de ouders geen geld hebben om (voldoende) schriften te betalen, nog een aantal schriften gegeven.
Hoe is de verdeling van het schoolmateriaal tot nu toe concreet verlopen?
Op vrijdag 30 oktober 2009 heb ik het Collège Communal de Nouna bezocht. Dit is een gemeentelijke middelbare school in Nouna die dit jaar haar deuren heeft geopend. Voorlopig heeft deze school dus nog maar één klas, nl. een eerste middelbaar met 105 leerlingen. In aanwezigheid van de voorzitter van oudercomité en de ‘proviseur’ van het lycée provincial (d.i. de baas van het middelbare staatsonderwijs in de provincie Kossi) heb ik 17 pakketten van 20 farden met 24 dubbele bladen aan deze school overgedragen, dus in totaal 340 (= 17 x 20) farden voor 105 leerlingen, 7 leerkrachten en 1 surveillant. Dit betekent dat elke leerling, leerkracht en surveillant 3 farden met 24 dubbele bladen, ontvangt. Bij het schoolmateriaal zit effectief een grote lading losse dubbele bladen, dus geen echte schriften, maar dat is niet erg, want de leerlingen kunnen deze gebruiken voor hun overhoringen. De bladen voor hun overhoringen trekken ze anders toch uit hun schriften. Op die manier blijven hun schriften een beetje ‘in vorm’.
Symbolische overhandiging van het materiaal door mezelf aan de proviseur (rechts) met links de voorzitter van het oudercomité.
Het materiaal op de voorgrond, daarachter de voorzitter van het oudercomité (links), mezelf in het midden en de proviseur (rechts) en op de achtergrond de leerlingen van het eerste middelbaar.
Op vrijdag 06 november 2009 heb ik het Collège d’Enseignement Général de Bourasso bezocht. Dit is een middelbare school van de staat in Bourasso, een groot dorp op de grote weg van Dédougou naar Nouna. Deze school is twee jaar geleden van start gegaan en er zijn op dit moment drie klassen, nl. een eerste middelbaar met 111 leerlingen, een tweede middelbaar met 62 leerlingen en een derde middelbaar met 18 leerlingen. Normaal gezien moest de bouw van de school af zijn op 31 maart 2009, maar door bepaalde wanpraktijken is de school nog altijd niet af, met als gevolg dat de lessen worden gegeven in twee zalen + een hangar in het dorp. Op deze school zitten de drie leerlingen waarvan de middelbare studies door de Duitser Thomas Puhl (via mijn tussenkomst ter plaatse) worden betaald. Het is naar aanleiding van dit ‘peterschap’ dat ik samen met de ouders van de drie leerlingen deze school heb bezocht. Ik kon natuurlijk niet met lege handen komen en daarom heb ik dan ook voor de leerlingen11 pakketten van 12 kleine schriften en 20 pakketten van 25 farden met 12 dubbele bladen meegenomen, en voor de leerkrachten een pakket met 10 A4-cursusblokken.
Oorspronkelijk waren deze 132 kleine schriften en 500 farden bedoeld voor 111 leerlingen (men had mij gezegd dat er 111 leerlingen op deze school zaten) zodat elke leerling minstens 1 klein schrift en 4 farden met 12 dubbele bladen zou ontvangen. Eenmaal bij de school aangekomen, vertelde de directeur me echter dat de school in totaal 191 leerlingen telt. Ik heb dan ook de wens uitgedrukt dat elke leerling van het eerste middelbaar een klein schrift zou ontvangen. Wat de 500 farden met dubbele bladen betreft, veronderstel ik dat elke leerling er twee heeft gekregen, maar van de exacte verdeling ben ik niet op de hoogte. In ieder geval is het materiaal overgedragen in aanwezigheid van de directeur en de voorzitter van de oudervereniging.
symbolische overhandiging van het materiaal met links de voorzitter van de oudervereniging, in het midden de directeur van het college en rechts mezelf. De jongen (Diyizoun Dembele) en het meisje (Tatiana Coulibaly) zijn twee van de drie leerlingen waarvan de studies door de Duitser Thomas Puhl worden betaald.
In Bourasso ben ik hartelijk door de directeur ontvangen, maar het is altijd weer treurig om vast te stellen dat een bouwwerf van de staat door bepaalde wanpraktijken niet of niet tijdig af geraakt. Ondertussen moeten leerkrachten en leerlingen zich in het dorp behelpen en zitten ze opeengepakt als sardienen in een blik. Hierbij is de middelbare school van Bourasso zeker geen uitzondering. Er wordt in Burkina Faso voor miljoenen euro’s aan ontwikkelingsgeld in onderwijs geïnvesteerd. Dat oogt dus mooi op papier, maar ik nodig iedereen uit om de situatie op het terrein te leren kennen. De oorzaak van dit probleem is niet altijd even duidelijk: sommigen zeggen dat maffiose aannemers uit Ouagadougou het geld voor andere (persoonlijk) doeleinden gebruiken, anderen zeggen dat ook de administratie vaak weigert om tijdig de aannemer te betalen. Resultaat van dit alles is een halfafgewerkte bouwwerf. De realiteit oogt dus heel wat minder fraai.
Onafgewerkt college van Bourasso
Voorlopige klaslokalen voor het tweede en derde middelbaar in Bourasso
Het derde middelbaar krijgt les in de 'blauwe hangar'.
Op vrijdag 13 november 2009 heb ik de resterende pakketten met dubbele bladen aan de 347 leerlingen van mijn eigen school, het Centre de Formation Professionnelle de Nouna, uitgedeeld, dwz 46 pakketten van 20 farden met 24 dubbele bladen (+ 18 losse farden) en 10 pakketten van 25 farden met 12 dubbele bladen. De verdeling van deze 56 pakketten is op een dergelijke manier gebeurd dat elke leerling in totaal 72 losse bladen heeft ontvangen (hetzij 3 farden met 24 dubbele bladen, hetzij 2 farden met 24 dubbele bladen en 2 farden met 12 dubbele bladen) en in aanwezigheid van de ‘directeur des études’ TRAORE Alain en de voorzitter van de oudervereniging KI Paul. Als je een dergelijke actie onderneemt, mag je natuurlijk ook het onderwijzend en administratief personeel niet vergeten. Aan elk van de 28 leden van het personeel heb ik dan ook 3 A4-cursusblokken gegeven, wat een totaal maakt van 3 x 28 = 84 cursusblokken. Tenslotte telt het CFP nog 23 leerlingen in avondschool. Zij hebben ook elk één schrift A4-formaat gekregen.
De verdeling van de dubbele bladen wordt in de school aangekondigd.
De leerlingen van het 6e middelbaar elektronica met Traoré Alain (tweede van rechts) en Ki Paul (derde van rechts)
Directeur des études, Alain Traoré, overhandigt 3 farden dubbele bladen aan Mohamed Houin, leerling van het tweede middelbaar elektronica.
Ki Paul, de voorzitter van de oudervereniging, spreekt de leerlingen van het tweede middelbaar elektronica toe.
De leerlingen van het eerste middelbaar staan mooi in de rij om hun dubbele bladen in ontvangst te nemen.
Naast deze drie scholen hebben ook een aantal individuele leerlingen van het middelbaar onderwijs in Nouna in het begin van het schooljaar een aantal schriften mogen ontvangen. Het is zeker geen abnormaal fenomeen dat leerlingen van het middelbaar onderwijs bij het begin van het schooljaar niet over de nodige of over te weinig schriften beschikken. De ouders hebben vaak al moeite om het schoolgeld te betalen, dus voor een goede uitrusting blijft er niet veel over.
Tenslotte heb ik vastgesteld dat er bij het eerste deel van het schoolmateriaal ook een aantal tekenschriftjes zitten en specifieke schriftjes om mooi tussen de lijntjes te leren schrijven. Dit zijn zaken die ik niet aan leerlingen van het middelbaar kan geven en ik heb de schriftjes dan ook meegenomen op vrijdag 20 november 2009 toen ik de Ecole primaire de Bisso heb bezocht in het kader van het peterschap van Thomas Puhl. Het is altijd weer grappig om kinderen uit de brousse te ontmoeten waarvan de gezichtjes helemaal onder het stof zitten. Voor de allerkleinsten is een eerste confrontatie met een blanke echter niet altijd een fijne ervaring en menige traantjes durven wel eens vloeien.
Op één leerling maakte het verschil in huidskleur wel een heel bijzondere indruk. Op de vraag van de directeur hoe ik eruitzag, antwoordde hij dat ik er ‘proper’ uitzag.
De dreumesen van het eeste leerjaar in de lagere school van Bisso
De lagere school van Bisso heeft dit schooljaar een eerste leerjaar met 54 leerlingen, een derde leerjaar met 50 leerlingen, een vijfde leerjaar met 35 leerlingen en een zesde leerjaar met 14 leerlingen + vier leerkrachten waarvan er binnenkort eentje met zwangerschapsverlof gaat. De 104 leerlingen uit de twee laagste klassen hebben elk een teken- en een schoonschriftje gekregen. Het gaf in ieder geval een heel kleurrijk zicht toen ze hun schriftjes in de lucht staken. Voor elk van de 49 leerlingen uit de twee hoogste klassen had ik een gewoon klein schrift bij. In de veronderstelling dat er drie onderwijzers waren, had ik zes A4-cursusblokken meegenomen, maar ze waren er alle vier toch blij mee. Vervolgens was de voorzitter van de oudervereniging zo tevreden dat hij mij op het einde twee mooie hanen cadeau heeft gedaan. Wat tenslotte nog de moeite waard is om te vermelden, is dat een Belgische vereniging, de vzw Vrienden van Burkina Faso, een boring van 55m diep voor de waterpomp van de school heeft gefinancierd.
De leerlingen van het derde leerjaar steken hun teken- en schoonschriftjes in de lucht.
De waterpomp van de lagere school van Bisso, gefinancierd door de Belgische vzw 'Vrienden van Burkina Faso'
Ik ontvang twee hanen van de voorzitter van de oudervereniging.
Met het bezoek aan deze vier scholen is het eerste deel van het schoolmateriaal zo goed als uitgedeeld. Er resten nog een aantal teken- en schoonschriftjes die bestemd zijn voor de kinderen van de lagere school van Kamiankoro. Binnenkort gaan we de renovatiewerken die in de loop van het vorige schooljaar aan deze school zijn uitgevoerd, inspecteren. In het algemeen kan gezegd worden dat zowel leerlingen als leerkrachten blij en verrast waren met deze onverwachte attentie. Het is zeker zo dat een aantal leerlingen van een schrift meer of minder niet wakker ligt, maar zoals ik de situatie hier ken, kan het merendeel van de leerlingen deze gift wel degelijk goed gebruiken. Vandaar een dikke proficiat en merci aan Samson in naam van al de leerlingen en leerkrachten die iets mochten ontvangen.
.jpg)
+probeert+eten+te+vinden+voor+de+ongelukkige+Biba+(rechts).jpg)
.jpg)
+geeft+zijn+mening+over+de+rol+van+Ousmane.jpg)
